-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم - مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
بازدید امروز : 4787
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
بــــاز دلــم صــحــیــفــۀ نــور شـد صحــن دلــم چــو وادی طــور شد ظـلــمت غــم ز سیــنــه ام دور شد غـرق نشاط و طــرب و شــور شد نــویــد شـــادی از بــشــیــر آمــده کــه مــوســم عـیــد غــدیــر آمــده منکــه به عــشــق تو اسیــرم علی مهــر تو باشد به ضــمیــرم عــلی گرچــه بود طــبــع فــقــیــرم علی زمــزمــه پــرداز غــدیــرم عــلـی با تــو دلــم زمــزمــه آغــاز کــرد طبــع من از نـام تو اعــجــاز کرد بــار دگــر بــاب کــــرم بــاز شــد نام تو در عــشــق ســرآغــاز شــد پیــک خــدا چـونــکــه در آواز شد نغــمــۀ اکــمـلــت لــکــم ســاز شد آیــــۀ بـــلّـــغ ز خــــدای مــجــیــد همــره جــبــریــل به احــمــد رسید غدیــر روز عــشــق و امــداد شــد غــدیــر جــلــوه ای خــــداداد شــد غــدیــر خــم مــبــدأ مــیــعــاد شـد مــکــتــب ســازنــدۀ ارشــــاد شــد غدیــرخــم بــرکــۀ خــورشیــد شد چــشمــۀ رحــمتــی ز امــیــد شــد با تو علــی قــبــله نمــا شد غــدیر کعبــۀ امــیــد و وفــا شــد غــدیــر گــلـشـن ســرسبــز ولا شد غــدیـر جلــوه گه نــور خــدا شــد غــدیــر بــا تــو غــدیــــر آیــنــۀ راز شـــد طــور و تــجــلّـی گه اعــجــاز شد غــدیــر گــنــجــیــنــۀ اســرار شـد کــویــر خــفــتـه ای که بیــدار شـد زمیــن بــایــری کـه گــلــزار شــد آیــنــه ای ز نــور ســـرشــار شــد غــدیــر جــلـوه از استــادگی است حکــایــتی ز عشق و آزادگی است آنکــه ز دین کرد حــمــایت تـوئی مشــعــل پُــر نــور هــدایت تـوئی چشمــۀ جــوشــان عنــایت تــوئـی گــلبــن ســرسبـز ولایــت تــوئــی ایکه تــوئــی مــاه مــنــیــر هــمــه پــس از نــبــی تــوئــی امیــر همه وای به آنــان که به تو تــاخــتــنــد جــدا ز دین به خــویش پــرداخـتند تا که تو را خــانــه نشین سـاخـتـند نــرد وفــا را ز جــفــا بــاخــتــنــد مگــر نه این بود که روز غــدیــر تــمــام گــفــتـنـد تو هــسـتی امیــر هرکه به دل بــذر ولای تو کــشت کــویـر سینه اش ز تو شــد بهشت به وصف تو ای گــل مینو سرشت مــوسم عیــد تو «وفائی» نــوشت غــدیــر تو حـقـیـتـی ایــزدی است برای شیـعـه گـلشنی سرمدی است
: امتیاز
|
 |
 |
عید سعید غدیر خم
خلق عالــم را ندای یا امیــرالمومنین است ایـن صدای دلــربای رحمه لـلعالمین است اهل عالم اهل عـالم عید ما عید غدیراست هركسی دارد امیری بهر ما حیدر امیر است مـا طرفـدار ولایت حـامی قـرآن و دینـیـم هر چه پیش آید خوش آید با امیرالمومنینیم اهل عالم اهل عالم در غدیــر خــم بیـایـیـد تـا بـه فــرمان محمد با علــی بیعت نمایـید این علی حبل المتین است این علی حق الیقین است این علی هم جان قرآن این علی هم روح دین است ذكر و تسبیح و عبادت بی علی معنا ندارد عشق و ایثار و شهادت بی علی معنا ندارد یاعلی مولا علی جان ای تمام بود و هستم هركه بودم هر كه هستم من فقط دل بر تو بستم
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
فـردوس به صحرای کویــرآمـده امروز یـا بـا نفس صــبح عبــیــر آمــده امروز فـرمــان ز خــداوند غـــدیر آمده امروز پـــیغمــبر اســلام بـــشیــر آمـده امروز عـــید است ولی عیـد غدیر آمده امـروز حــیـدر بــه همه خلـق امیر آمده امـروز اصـحــاب، رس رود ارس را بـگذارید در عــیـد عــلی دل بـه مــحمد بـسپاریـد عیــد است ولی عید خـداونـد قـدیـراست عیدی است که پیغمبراسـلام بـشیـراست عیدی است که حیدربه همـه خلق امـیر است عیدی است که برجان عـدو نار سعیراست ایــن عیــد نه نوروز، نه مرداد، نه تیـراست ایـن عید غدیر است غدیر اسـت غدیـر است حــق اسـت کـه از پـاره دل گل بفـشانید تــا عیــدی خــود را ز مــحمـد بـستانید عـیدی که ز معبـود رضایـت شده کامل انــوار جــهانــگیـر هــدایـت شـده کامل از سـوی خدا لطف وعنـایت شده کـامل بــا نــطـق نبی امر وصـایت شـده کامل آئــین پــیــمــبر بــه نــهایــت شده کامل ابــلاغ رســـالــت بــه ولایت شده کامل جــبریـــل دل از خــواجـه عالم بــرباید بــا نــغـمــه اکــلمت لــکــم دیــنکــم آید حــکـــم آمــده از خــالـق دادار، مـحــمد ابــلاغ کــن از لــعـل گــهربــار، محـمد ای دست خــداونــد تــو را یار، مـحــمد بــرگـیــر عنــان نـاقه نــگهدار، مـحـمد مگـذار رود قــافــله مــگــذار، مــحــمد فـــریــاد ز اعــمـاق وجــود آر، محـمد اعلام کن ایــن حکم خداوند غدیر است بعد از تو عــلی بر همه خلق امـیراست او شــیر خــدا فــاتــح پــــیکـار تو بوده جان بر کف و پیوسته خریــدار تو بوده در غـزوۀ احـزاب و احد یــار تـو بوده در حــمــلــۀ اشــرار طـرفــدار تو بوده در غارِ حرا شمع شمع شب تار تو بوده شــمــشــیر تــو و خـالــق دادار تو بوده این است که یک لحظه تو را ترک نگفته این است که درموج خطر جای تو خفته ظهر است وهوا شعله، زمین گرم، خدا را بــینید هــمـه تـابش خــورشید و فضا را آورده بــه یــاد هــــمـگـان روز جزا را بــگشوده پــیــمبــر دو لـب روح فزا را یــکــبــاره نــدا داد هــمــــه قـافله ها را نــه قــافـله هـا خلق زمیـن را و سما را حجاج نه، عـالم شده ســر تا بقـدم گوش با نـــطق دل آرای مـحـمد همه خاموش منبر ز جهاز شــتـــران حــکــم ز داور دانــنــده و گــویــنـدۀ آن حــکـم پیـمـبـر عــنوان ســخن رهــبری ســـاقـی کـوثر شــمشــیر نــبی شــیر خــدا فـــاتح خیبر کــای خلـق بــدانید همه تا صــف محشر از ابیض و از اسود و از اصفر و احمر هرکس که منم بر وی و بر نفس وی اولا او راســت عــلی ابــن عمم رهبـر مولا این دست قدیراست قدیراست قدیـراست بر خلق بشیراست بشیراست بشیــراست پیوسته نـذیر است نذیر است نذیــراست خورشید منیراست منیراست منـیر است دانا وبصیراست بصیراست بصیـراست تا حشر امیر است امیر است امیـراست این حج وزکوه است وصلوه است صیـام است تا حشر امام است امام است امـام است این است که بردوزخ وبر نارقسیم است این است که تاحشر زعیم است زعیم است این برهمه اسرار،علیم است علیـم است ایــن آیــت عـظمای خداوند عظـیم است این است که مهرش همه جنات نـعیم است این است که بغضش شرر نار جحیم است ایــن اســت کــه از نـار؛ بشـر را برهاند در حــشــر شــمــا را بــه محمّد برساند ای مــردم عــالــم بــه علی روی بیارید بر خــاک عــلی چـهره طـاعت بگذارید بــر صفــحۀ دل نام علـی را بـنگــاریـد میراث نبــی را بــه وصــیـّش بــسپارید غـیـر از عـلـی و آل عـلی دل نـسـپـاریـد بــا دســت علی، دست خـدا را بفـشارید این نصّ کلام الله واین قـــول رسول است بـا مـهر علی طاعت کونــین قبول است این جـان نبی اصل نبی دست اله اســت بی دوستیش هرچه ثواب است گناه اسـت در حشر تباه است تبــاه است تباه اسـت این است که برلشگردین میر سپاه است این است که برخلق پناه است پناه اسـت قــرآن و خــداوند گواه است گواه اسـت کــامــروز زمــعبـود عـنایت شده کـامل تــوحیــد و نــبوت بـه ولایت شده کـامل این است امیری که خدا خـوانده امیـرش این است وزیری که نبی خوانده وزیـرش این است بشیری که رسل بوده بشیـرش این است بصیری که خرد خوانده بصیرش این است بزرگی که بزرگیست حقیـرش این است صراطی که نجات است مسیرش بــودنــد عــلــی دوســت اگرمردم عـالم بــالله قــسم خـلــق نــمـی گــشت جــهنم سرچـشمۀ لطف و کـرم وجودعلـی بود از روز ازل شــاهــد و مشهودعلی بـود بر لوح و قلم مقصد و مقصود علی بود در ارض و سما عابد و معبود علی بود بر خیل ملک سـاجد و مسجود علی بود تا هــست عــلی باشد و تا بود علـی بود مــردم، عـــلی و آل عـلی مشعل نـورند بی نور عـلی مــردم عــالم هـمه کـورند ما غیر علی در دو جهان یــار نـــداریم داریم علی را بــه کــســی کــار نـداریم بــا دشــمن او جــز ســر پـیکار نـداریم بیم از ستم و طــعنــه ی اغــیار نـداریم جـز دوســتــی حــیــدر کــرّار نـــداریم بــی او هــمـه هــیچیم و خریدار نداریم روزی کــه ســرشتند به عالم گـل ما را دادند هــمــان لـحظه به حیـدر دل ما را ای هــمــدم مــا پیــش تـــر از آمـدن ما ای مُـهــر تــولای تــو نــقـش کـــفـن ما بــا مِــهر تـو حق روح دمـیـده به تن ما بــا حّــب تــو جان باز رود از بــدن ما روزی که زبان یافت توان دردهـــن ما شـــد نــام دل آرای تــو اول ســخـن مـا (میثم) نـه، همه شـفـیـتـۀ دار تو هستند خـــاک قـــدم مـــیـــثم تـــمار تـو هستند
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم
از غــدیر خــم ندای روح پرور بشنوید نغمۀ «مَن كنتُ مولی» از پیمبر بشنوید گرچه در روز الست این نغمه رابشنیده اید گوش جان باید گشودن تا مكرّر بشنوید روی گلفرش زمین این آسمانی نغمه را از لـبِ لـعـل نبــی از قولِ داور بشنوید از جهاز اشتران چــون منبری آراستند حكمِ یزدان را به خلق ازعرشِ منبر بشنوید رو سوی امّت نمود آن مصطفای كردگار كای جماعت جمله ازمولاوچاكربشنوید در غــدیر خـم شدم مأمور از سوی خدا تا به حق،حق رارسانم بار دیگر بشنوید می كنم امروزحجّت برخدا جویان تمام نشنوید امروزاگر،فردای محشر بشنوید من به هرنفسی كه اولایم علی اولی بود رستگارید،ازدل وجان گـفته ام گربشنوید همرهان كردند بیعت با علی درآن كویر ذكر بخٍّ بخٍّ ای مـــولی، مــكرّر بشنوید شام عید اسـت و جلال این خجسته عید را از زبان اطـهـــر فتّــاح خیــبر بشــنویـد شد سؤال ازاو چه روزی خوشتریـن روزتو بود پاسخش را با شعف ای اهل محضـربشنوید گفت:روی دست پیغمبربه صـحرای غدیر بهترین روزم بُد، ار دارید بـاور بشنوید باز پرسیدند از او؛ از سـختی ایّامِ عمر می زند گفتار او بر قلـب نـشتر بشنوید گفت:آن روزی كه سیلی بررخ زهرازدند رنج و اندوه من از دیوار و از در بشنوید موسم عید است«ثابت» وقت آن آمد كه باز از غــدیر خــم نـدای روح پرور بشنوید
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
گوش‌ها باز که امروز هـزاران خبراست خبری خوبتر از خوبتر از خوب‌تراست صف ببندید که هنگـام نمـاز روح است در گشایید که جبریل امین پـشـت در است همگی عیــد بگیرید که عیـد آمـده است این همان عید خــدای احــد دادگر است سـورۀ مائده خوانید که صد مائــده نـور از خــدا در دل هر آیـۀ آن مستتر است هـرطرف می‌نگرم قـافـله در قـافلـه دل هر دلی بال زنـان سوی علی رهسپر است این همان عید غدیر است که در خم غدیر گوش‌ها یکسـر بر خطبـۀ پیغامبـر است خطبۀ ختم رسل حکم خدا مدح علی است خطبه‌ای که سندش مسـتند و معتبراست ایها الناس هر آنکـس که منـم مــولایش این عـلی تا به قـیـامت؛ ورا راهبراست این علی بعد نبی رهبر و مولای شماست این علی منجی یک خلق به موج خطراست این علی وجه خــدا چشم خدا گوش خدا این علی دست خدا بازوی فتح و ظفر است من همان شهرعلومــم همه باشید گــواه که علی تا ابدالدهر بر این شهر در است این امام است امـام است امام است امام که امامت به وجودش همه‌جا مفتخر است چشم،بی‌نورعلی تا صف محشرکور است دین بی مهرعلی پیکربی‌دست وسـراست شررنارهمان بغض علی بغض علی است مهراو پیشِ روی آتش دوزخ سپر است بــه تمـام بــشـر اعــلام کند ختــم رسـل که علی بـن ابیطالب خیــرالبــشر است خصم او را پسر مـادر خـود بایـد خواند غیراز این چاره نداریم که او بی‌پدراست بی‌نمــازی است اگـر بی‌علی آرید نـماز این نمازی ست که اجرش همه نار سقراست مُهر پروندۀ اعمال شما مهرعلــی است بی‌علی طاعت کونین زیان و ضرراست گر دو صد کوه طـلا در ره معبود دهید بی تـولّای علـی جمله هـوا و هــدراست هرکه شدخصم علی خصم نبی خصم خداست در حقیقت ز زنـازاده زنا زاده‌تـر است دشمـن آل محــمّـد چـو بــه محـشـر آیـد آتش خشم خدا از نـفـسش شعله‌ور است به سر دوش رسول و به کف پای علی بنـویسید عـلی بـت شکـن بی‌تبــر است بـی‌ولایش نفسـی گـر بــزنــد جبــراییل کمترازمرغ زمین خوردۀ بی‌بال و پراست جنـت از مهـر مـحبّان علـی شاخـۀ گـل دوزخ از بغض غلامان علی یک شرر است بی تولّای علــی نیـست رسـالت کــامـل ثمـر باغ نبــوّت همه از این شجـراست نخــل‌هــا جملــه گــواهـند خــدا مـی‌داند که علی تشنه، ولی تشنۀ اشک سحراست سجده بی‌مهرعلی سجدۀ باطل به خداست روزه با بغض عـلی نیز گناه دگر است جنّت وکوی علی هست چو یک قطعه زمین کوثر و مهر علی قصۀ شیر و شکراست صورت حق وعلی صورت غیب است وشهود طلعت احمدو او سورۀ شمس و قمر است میثم این فخرتورابس که ازاین مزرع عمر نخل سرسبز تو را بار ولایت ثـمراست
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
پیام نوربه لب های پیک وحی خـداست بخوان سرود ولایت که عیداهل ولاست بیـا شــراب طـهـور از خم غدیر بـزن خداگواه ست که ساقی این شراب خداست خم ازغدیرخم ومی می ولای عـلیست وگرنه صحبت ساقی وجام و باده خطاست غـدیر، عــید خدا، عید احمد، عـید علی غدیر عـید نــیایش غـدیر عیـد دعـاست غدیر صــبح سپــید هــمـه سـپـیـدی ها غـدیر، نـور خدا دشمن سیاهی هاسـت غــدیـر ســید اعـــیــاد و اشــرف ایـام غدیرخوبترازعید روزه واضحی اسـت غدیر ســلسلــه دار کـمال دین تا حشـر غـدیـر آیــنــه دار عــلی ولی الله اسـت غدیــر عیــد همه عمر با عــلی بــودن غدیرجشن نجات ازعذاب روزجزاسـت غدیر بر همه حـق بـاوران تجلّی حــق غدیر برهمه گم گشتگان چراغ هُداست غــدیر کـعـبه مقصود شیـعـــه درعـالم غدیـر جنت موعود خـلق در دنـیاسـت غدیــر حــاصل تبلیغ انــبیا همه عــمر غدیر میوه توحید اولیا هـمه جـا اسـت غــــدیــر آیــیـــنــه لــا الــه الـــا هـــو غدیر آیــت سبحـان ربی الاعلـی است غــدیــر هـــدیه نـور از خدا بـه پیغمبر غدیرنقش ولای عـلـی به سینه مـاست غدیربر کعبه اهــل سـما و اهل زمـیـن غدیرقبلۀ خلق زمـین و خـلق سماسـت غدیر یک سند زنده یک حقیقت محض غدیر خــاطره ای جــاودانه و زیباست غــدیــر روشــنـی چشــم پیروان علی غدیر از دل تنگ رسول عقده گشاست غدیرباهمگان هـم سخن ولی خامـوش غدیر با همه کـس آشــنا ولی تـنهاست غدیر صفحه تـــاریــخ وال مــن والاه غدیر آیـۀ توبــیــخ عـــاد من عـاداست هنـــوز از دل تــفــتــیـده غــدیـر بــلند صدای مدح علی بـانوای روح فزاست هنوز گوهر وصف علی بود در گوش هنوز لعل لب مصطفی مدیحه سراست هــنـوز لالــه اکــمــلت دیــنـکـم رویـد هنوز طوطی اتممت نعمـتی گـویـاست هنـوز خــواجه لولاک را نـداست بــلند که هرکه را پیمبر مـنم علی مــولاست چـــنانکه من همگـان را به نفس اولایم علی وصی من از نفس اوبه او اولاست عــلی عـــلیـم و علی عالم و علی اعلم علی ولی وعلــی والی وعـلی اولاست علــی حقـیقت روح و تــمام عالم جسم علی سفـینه نوح وهمه جـهان دریاست عــلی مـدرس جبـریل در شـناخت حق علی معــلــم آدم بـه عـــلم الا سـماست عـلی تـمامی دین، بغض او تمامی کـفر علی ولی خدا خصم او عدوی خداسـت عــلی بــود پــدر امــت و بـــردار مـن عــلی سـفیر خدا و علی امـیر خداست علیست حــج وعلی کعبه وعـلی زمزم علی صفا وعلی مروه وعلی مـسعاست علی صراط وعلی محشروعلی میزان علی بهشت وعلی کوثروعلی طوباست علی چو شخص پیمـبرهـماره بی مانند علی چو ذات اللهی همیشه بی همتاست علی شهــید وعلی شاهد و علی مشهود علی پناه و عـلـی ملـجا وعلی منجاست علی اذان و اقامه علی رکـوع و سجود عـلی قـیام و قعود،علی سلام و دعاست علــی حــقـــیـقت تـوحید بـر زبان کلیم علــی تـجلی طـور وعلی ید بیـضاست علی وصــیّ و دم و لـحم و نفس پیمبر علی ابوالحسنین است وشوهرزهراست علی است حق و حقیقت به دور او گردد علی است عدل وعدالت به خط او پویاست علی محمد و فرقان و نور و کوثر و قدر علی مزمّل و یاسین و یوسف و طاهاست علی بــه قــــول محــمـد درمـدینه علم ز در درآی که راه خطاهمیشه خطاست حدیث منزله را از نبی بگیر و به خلق بگو مخالف هارون مخالف موسی است بود وصی نبی آنکسی که نفس نبی است گرفتم (اینکه حدیث)غدیر یک رویاست کننـده در خبـــیر بــود وصـی رســول نه آنکه کرد فرارازجهاد،عقل کجاست کسی که گفت سلونــی سزد امـامت را نه آن کسی که به لولابه جهل خودگویاست کسی که جای نبی خفت جانشین نبی است نه آنکه راحتی جان خویش رامی ساخت چگــونــه قــاتــل زهـرا امام خلق شود مدینه مرد شرف نیست یاعلی تنهاست چگونه مهر بورزند به آن ستـم گســتر که دود آتـش او دور خانـه زهــراست چگونه غیـــر عـلی را امــام خـود داند به جز علی چه کسی ثانی رسول خداست حدیثی از دو لب مصطفی به یـاد آرم به آب زر بنویسم اگر رواست رواسـت خــدا گـواه است پی دشمن علی نـروم حلال زاده رهش از حرام زاده جداست کسی که بت شکند بر فـراز دوش نبی برای حفظ خلافت ز هرکسی اولاست گواه من به خلافت همان وجودعـلی است که آفــتـاب به تأیــید آفـتـاب گـواه ست بــود امــامت او در کـتاب حـق معلوم چنان که صورت خورشیددرفضا پیداست به دیدگان خدا بین مــرتضــی ســوگند کسی که غیرعلی دید دیده اش اعماست عــبادت ثــقلــیــنـت اگــر بــود فـــردا تو را بدون ولایت به ویل و اویلاست به آن نبی که عـلی را وصی خود فرمود به آن نبی که تمامش ثنای آن مولاست صواب نیست صوابی که بی ولای علی است نماز نیست نمازی که بـی علی برپاست شکسته باد دهانی که بی علی بازاست بریده باد زبانی که بی علی گویاســت تـمرد اســت بــدون عـلی، ولو طاعت تأسّف است سوای علی، اگـر تقواست به آیــۀ آیــۀ قــرآن بــه حــق پــیـغمبر که راه غیرعلی مرگ ونیستی وفناست خدا گواست که هر کس رهش جدا زعلی است بسان لشکر فرعون راهــی دریــاست اگر تمــام خــلایــق جدا شــونـد از او خدا گواست که راه تمام خلق خطاست به جای حور به بوزینه دست داده وبس کسی که غیرعلی را امام ورهبرخواست به صد هزار زبان روح مصطفی گوید که ای تمامی امــت علی امـام شماست من و جدا شدن از مرتضی خــدا نکند که هر که گشت جدا ازعلی جدا ز خداست کسیکه فاطمه از ظلم او غـضبناک است امامتش غــم و انـدوه و رنج و بلاست مگر نگفــت نبی خــشم دخــترم زهرا شرار خـــشم خــداوندگار بی همتاست مگر نگـفت نبی با هم اند، حق و علی اگر علی نبود در میـانه حــق تنهاست خدا گواست که امروز هرکه پیرو اوست مصون زنار جحیم وعذاب حق فرداست علی کسی است که یک ذره از ولایت او نجات بخش تمامی خلق روز جزاست علی کسی است که یک خردل ازمحبت او نکوتر است ز دنیا و آنچه در دنیاست اگــر ز خـاک درش کســب آبرو نکند یقین کنید کـه در حشر آبرو رسواست چنانکه غیر خـدا را خدای نتوان گفت اگربه غیرعلی کس خلیفه گفت خطاست بــگو کــه بـند ز بندم جـدا کنند با تیغ ز بند بندم آیــد نـــدا عـــلی مــولاست ا گر به تیغ کشندم و یـا بـه دار کــشند زبان نه بلکه وجودم به حـمد اوگویاست به حق کسی نبرد راه جـز ز راه علی به هوش باش که راه علی بـود ره راست لــوا ی حمــد بــدست علــی بـود فردا تمــام مــحشر در ظل این بلند لواست پیمبران همه در تحــت دیــن لــوا آیند که این لوای مقدس همان لوای خداست الا کسی که تو را از عـلی جدا کردند پناگاه تو در آفــتاب حــشر کـجاســت مرا به روز قیامت به خُلد کاری نیست بهشت من همه درصورت علی پیداست جهنم است بــهشتی کــه بی علی باشد جحیم با رخ نـورانی علـی، زیــباست کجا امام تـوان یافتن چو شخـص علی که هم کلام خـداوند وهم نشین گداست اگر بــه چشــم شمــا آفــتـاب نور دهد وگر که سایه این نه سپهر بر سرماست اگر نسیم سحر می ورزد به لاله و گل اگربه ظلمت شب ماه را فروغ وضیاست اگر تمــام سمــاوات از سـتـــاره پُـرند و گر چو مائده لبریز دامن صحراست اگر فرشته و حور است وآدمی و پری اگرزمین و سما و بهشت وعرش علاست اگر سیاه و سفید است و اصغر واحمد اگرکه روز وشبی یاکه صبح و مساست خداگواست که از یمن دولت علی است علیست باعث خلقت علی؛ خـدای گواست علی ولی خدا بود پیش از انـکه خدای به حرف کُـن، همۀ کائنات را آرسـت خـدا بــرای علی خــلق کـرد عالـم را چنانکه خلقت او را برای خودمی خواسـت تمــام عـــالم ایـــجاد بـــی وجود علـی بسان کشتی بی ناخــدای در، دریاسـت مرا بس است تولای چهارده معصـوم که این ولایـــت فـوق تمام نعمتهاسـت مگر نکفت پیمبر کـتاب و عترت مـن امانتی است که پیـوسته درمیان شماسـت مگرنگفت که ایـن دو زهم جدا نشـوند اگر جدا زیکی هر که شد زهر دو جداست مگرنگفت که این دو چو این دوانگشت اند کز اتحاد یکی گرچه درشماره دوتاست عبادت ثقلین اســت بـســته بـــر ثـقلین که مهر طاعت هربنده مهر آل عباست درود بــاد بــه ارواح چهارده معصوم که درطریقت آنان نجات هردوسراست بتول و چار محمد حسین و چـارعلی دو نام حسن و آن دو جعفر و موساست بجز محبت آنان نجات نیست که نیست زنید چنگ به دامانشان نجات اینجاست هنوز محفل ذکر علی است خاک غدیر ولی چه سود به گوش کسی است که ناشنواست بگوکه خصم شود منکـرعلی چه باک که آفتاب به هر سو نظر کنی پیداست گرفتم آنکه حدیث غدیر و قول رسول مراد دوستی آن امــام ارض وسماست چـرا به گردنـش افــکـند ریسمان امت چه شد که دود ز کاشانۀ علی برخواست سـوال مــن ز تمامی مسلمین این است بدوست اینهمه آزار نه، به خصم رواست چو عمر صــاعقــه کـوتاه باد دورانش خلافتی که دوامش به کشتن زهراست برای غضب خلافـت زدنــد فاطمه را شرف کجاست مروت کجاست رحم کجاست شکستن در و بی حرمتی به خانه وحی مودتی است که دربارۀ ذوالـقربی است؟ اگر قصیده "مـیثم " بود صــدوده بیت که درعدد صدوده نام آن ولی خداست فضائلی است علی را که گفتن هر یک نیـــازمنـــد هــزاران قـصیده غـرّاست
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
ای مبارک آیۀ اکمال دین عیدت مبارک ای غدیرای عیدکلّ مسلمین عیدت مبارک ای امین وحی،جبریل امین،عیدت مبارک آسمان چشم دلت روشن؛ زمین عیدت مبارک شیعۀ مولا امیرالمؤمنین، عیدت مبارک یاعلی ای مصطفی را جانشین عیدت مبارک عید اهل آسمان جـشـن زمیــنی هاست امشب ذکر کــلّ آفـرینش یاعــلی مولاست امشب عیدقرآن،عیدعترت،عید دین،عیدهدایت عیدامّت،عید شیعه، عیدجود، عید عنایت عید «اتممتُ علیکم نعمتی»عید ولایت عیدعفووعیدرحمت عید لطف بی نهایت عید از مولا امیرالمؤمنین کردن حمایت روی برگ هرگیاهی نقش بسته این روایت کای تمـام خـلق! نازل آیـۀ اکـمـال دیـن شد شیرحق، نفس نبی، حیدر امیرالمؤمنین شد کیست تا بی پرده وجه خالق داور ببیند در غدیر خـــم گـــل لبخـند پیغمبر ببیند از جهاز اشتـرانـــش زیر پـا منبر ببیند بر فراز دست ختـم الانبـــیا حیـدر ببیند شافع محشر ببیند ساقـــی کــــوثر ببیند هادی و رهبر ببیند سیّد و سرور ببینـد ای تمام مؤمنات و مـؤمنیـن مولا مـبارک این ولایت بر امیــرالمؤمنـین بـادا مبارک یا محمّد حکم، حکم خالق یکتـاست بلّغ یامحمّدجای ابلاغت در این صحراست بلّغ یا محمّد آفرینش بی علی تنهاســت بلّغ یامحمّداین علی نوح و جهان دریاست بلّغ یامحمّد این علی برمؤمنین مولاست بلّغ یا محمّد بعد تو حامیّ او زهـراست بلّغ یامحمّد بی علی دین مرده؛ قرآن جان ندارد هرکه با او عهد خود را بشکند ایمان ندارد دینِ بی مهرعلی دین نیست کفراست وضلالت بی علی ممکن نگردد برتوابلاغ رسالت بر تولاّی علی کن کُــلّ امّت را دلالت کوه طاعت بی ولای او بود کوه خجالت نیست جزدرشأن اواین عزّت وقدروجلالت درقضاوت درفتوّت،درمروّت،درعدالت اوست عارف،اوست واقف،اوست کامل،اوست عادل اوست اوّل، اوست آخراوست واصل، اوست فاصل یاامیرالمؤمنین ایـنک به عالم رهبری کن برسران کلّ خلقـت سر برآر و سروری کن تو ولّی داوراستی داوری کن داوری کن آفتاب ملک جان هابا فروغت دلبری کن از غدیر خم بتاب وتا ابد روشنگری کن آفتاب و ماه نَه هفت آسمان را مشتری کن ای غدیر خــم کنار مصطفی غــار حرایت ای محمّد مدح خوانت ای خدا مدحت سرایت ای ولیّ الله، عـــین الله، وجه الله اعظم ای در انـگـشتـت زمام اختیار کلِّ عالم ای رسالت ازتوباقی ای ولایت ازتومحکم ای که ازخاک سر کوی توآدم گشته آدم ای شده درآسمان مهمان توعیسی ابن مریم هر مؤخرّ را مــؤخرّ هر مقدّم را مقدّم چهره بگشا تا بـبـیـنـندت که وجه کبریایی سجده کن بهر خـدایت تا نگویـندت خدایی یاعلی تنها تورا باید تو را باید زعامّت توامامت کن امامت کن امامت کن امامت لقمه ای از سفرۀ احسانِ تو کوه کرامّت گوشه ای از صحنه میدان توکلِّ قیامت طاعت کونین بی مهرت ندامّت درندامّت انــبیا بــا گفــتن قـد قامّتت بستنـد قامت گفته در قرآن خدا مدح و ثنایت راعلی جان منبر ختم رسـل بوسیـده پایـت راعــلی جان تو جمال بی مثال حیّ سبحانی علی جان دست حقّ بازوی احمد قـلب قرآنی علی جان در بهشت تن رسول الله را جانی علی جان تو تمام دین حق،تو کلِّ ایمانی علی جان هل اتی وکوثر و نوریّ و فرقانی علی جان هرچه گویم در ثنایت بهتر از آنی علی جان جـان حق جانان حق، آیین حق، ایمان حقیّ مؤمنین راحق بود میزان و تو میزان حقیّ میوۀ مدح تو در بستان سبز وحی روید مصطفی باید وضو گیرد لب از کوثربشوید لب گشاید،دل رباید،دِرفشاند، گل ببوید تاکه اوصاف تو را بر دخترش زهرا بگوید نازم آن چشمی که هرجابازشدروی توجوید خصمت از بخل وحسادت گو بنالد گو بموید هر که در دل دوستیّ ساقی کـوثــر ندارد ذّلتش این بس که در روز جزا حیدر ندارد بارها باید که دیوار حرم همچون درآید قرن ها باید که چون بنت اسدها مادر آید چشمه چشمه اشگ شوق ازچشمۀ زمزم برآید بانگ خیر مقدم کعبه به عرش داورآید بهر استقبال، اوّل در جهان پیغمبـر آید تا به عالم یک امیرالمؤمنین دیگــر آید اوست پـیر آفـریـنـش اوست میـر آفـرینش اوست شمشیر الهـی اوست شیــر آفرینش کیستم من یک مسلمـانم مسلمان غدیرم غــرق در بـحر عـنایـات خداوند قدیرم پیشتر از بودنم عشق علی کرده اسیرم مهر مولا دستیارم لطف مولا دستگیرم جز امیرالمؤمنین نبوددراین عالم امیرم خــاک پـای اهلبیتم کس مپندارد حقیرم «میثم» این خاندان استم چه بیم از دار دارم با امیــرالمـؤمنین فــردای محـشر کار دارم
: امتیاز
|
 |
|
مدح حضرت علی علیه السلام ( عید غدیر)
من اســم را بــدون تو انـشـا نـمـی کـنم ذکـری به غـیـر نام تـو مـولا نـمی کنم ذکر خـدای عـزو جل ذکر حـیـدراست این یـاد را بـدون تـو مـعـنــا نـمـی کنم هرکس که خواند نام رفیعت مجاب شد پـس بـی اجـابـت تـو تـمـنـّا نـمـی کـنـم وقـتی نظر به وسعت ارض و سما کنم ایـجـاد را بــدون تــو پـیــدا نـمـی کـنـم با هـر نـفـس مُـمِـدّ حـیـاتـم تویی عـلی بی یا عــلــی تـنـفـس بی جـا نـمـی کنم انـگــار کـه ز قـبـل تـولــد تـو با مـنـی بی تـو عــلــی تـلـفــظ بـابــا نـمـی کـنم با تو بیـایم و نــروم بی تـو از جـهــان من بی علی ممات وَ مـحـیــا نـمـی کنم دل را «فَـمَن یَمُت یَرَنی» زنـده می کند ما را تب عـلــی ارنــی زنـده مـی کـند ما امـتـحـان شده به تـولای حـیــدریــم دل می دهـد گـواه که از نـسل کـوثـریم وقتی امـیـر بر روی دست پیمبر است ما خاک زیـر پـای عـلــی و پـیـمـبریم درد آشـنای حـیـدر کـرار، جان ماست در یــاریِ رســول، عـلــیِّ مـکــرریم هرگز به ترک دین عـلی تن نمی دهـیم ما،ای غدیر خم، ز ازل شیعه پروریم بیعـت کـنـیـم با عـلـی و آل مـصـطـفی ما آب و گل سرشتۀ این عید اکـبـریـم راهی به جـز مسـیـر ولایت نمی رویـم ما دولت کـریمه و انـصـار رهـبــریـم با هر که دشـمنی بکـند حـرب می کنیم با هر که دوسـتی بـکنـد مـا بــرادریـم اسلام آل فـاطـمـه اســلام نـاب مـاست لبـیک بر نــدای ولایت جــواب ماست ما را فـقـط مـعـلــم دین خــدا علی ست زیرا که باب مدرسه مصطفی علی ست دریای عـلم اول و آخـر به نـزد اوست اسرار علی،حدید علی،هل اتی علی ست قرآن، کتابِ مدح علی، ذمِّ دشمن است شایستۀ اطاعت و مدح و ثـنـا علی ست اول کـسـی کـه مــؤمن دیـن خــدا شده مولای ما؛مُهَیمِن ما؛مرتضی علی ست از آدم ابــوالـبـشــر و انــبــیــای بـعــد تا خاتم النبی همه مشکل گشا علی ست فرمود مصطفی به هر آن کس که رهـبرم فـرمـانروای مـقـتـدر و مقـتدا علی ست فرمان او مطاع چو فرمان خالق است بعد از نبی برای هـمـه پیشوا علی ست احمد چوخواست حکم خدا را کند جلی بی شک زعمق هستی خود گفت یاعلی وقتی فـرشـتـگــان خـدا سجده می کـنند بر آدم است؟ یا به کجا سجده می کنند؟ در صُلب آدم است علی نـور کردگـار یعنی به نور شیـر خـدا سجده می کـنند از انـبـیـا گـرفـتـه به وقت نـماز عـشق تا اولـیــا به سَرور ما سجـده می کـنـند لیل و نهار چون به علی دایر است و بس ارض و سما به آل عبا سجده می کـنند هستی تمام، سلطنت مرتضی علی ست عالم بر او ز شاه و گدا سجده می کـنند وقتی فـرشـتـگـان مـقـرّب دعــا کـنـنـد بر ذات او به وقت دعا سجده می کـنند آن بنده ای که مخلص پـروردگـار شد مـولای مـا عـلــی پــدر روزگــار شد رفتم طواف بیت و نـدیـدم به جز علی از گـلـشـن مَطاف نچـیـدم به جز علی هر چه صدا زدم:که مرا می شود مجیب؟ از کـعـبــه پاسخی نشـنیدم به جز علی گرچه صدای شُرشُر زمـزم به گوش بود حقّا که بــاده ای نچـشـیدم به جز عـلـی سعی و صفا و مـروه مرا در تلاش برد از این تلاش دل؛نرسیدم به جز عـلـی تقصیر عشق کردم و خوردم گره به زلف از قید هر چه زلف بریدم به جز علی وقتی دلــم به رکـن یـمـانـی نـماز کرد وجه خدای کـعـبـه ندیـدم به جز عـلـی مقصود ما نه کعـبه و بتخانه و کِنِشـت راه بهـشت برنـگـزیـدم به جـز عـلــی قــرآن و عــتـرتـنــد گــواه کــلام مــن من مست مرتـضـایــم و مـولا امام من آن کـس که از امــام تَـمَــرُّد نـمی کـنـد خود را بَـری ز بــار تـعـهــد نـمی کند آن سالخـورده ای که عـلـی را رها کند یــاد از عـلــی ز بـدو تـولـد نـمی کـنـد آن کس که قصد یاری رهبر به دل نداشت تـمکـین از او ز روی تَـعَـمُّـد نـمی کند گه با عـلـی ست گه سـرِ خوان معاویـه بـیـهـــوده ادعـای تَــجَــدُّد نـمـی کــنــد هر کس کنار سفرۀ بیـگـانـگان نشست دیـگــر به امــر یــار تَـعَـبُّــد نـمی کـند یا نطـفه اش خراب وَ یا لقـمه اش حـرام ورنـه حــلال زاده تَـــمَــرُّد نـمـی کـنـد آن کس که شاکر است به خان نعـیم دوست در خــارج از حــریـم تَــرَدُّد نـمی کـند با دین ستیزِ پستِ نمکـدان شکن بگــو حـقِّ نـمـــک ادا نـکـنــد پـیــرُوِ عــدو تا تیغ ذوالفـقار به دستان حـیــدر است شیعه مجاب و پیرو صبر پیـمبر است روزی که تیغ رسته شود ازغلاف صبر خط نفاق و کینه ازاین تیغ،بی سر است حزب خدا که حزب علی،حزب فاطمه است آمــاده جـهــاد به فـتــوای رهـبر است شیعه کُشی به دست مسلمان مباح شد! این هم برای شیعه معـمای دیگر است کاخ ستم به تـیـغ عـدالت شود خــراب این امـر در کـتــاب الـهـی مقـدر است صمصام منتقم چو زند پرده را کـنــار شـیـعـه کـنـار مـهـدی آل پـیـمبر است ما انـتـقـام فــاطـمـه را جـسـتـجو کنیم اسلام، قرن هاست عزادار کـوثر است خم غدیر صحنۀ هم عهدی است و بس اصل غدیر بیعت با مهدی است و بس
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
مولا برای ازتو سرودن غزل کم است تلميح و استعـاره، مجاز و بدل کم است قــرآن ناب لايق وصف مــقـام توست شعر و حديث و قصه و ضرب المثل کم است آن لحظه که حلاوت نام تو بر لب است شيريني شکر که چه گويم، عسل کم است بايد بـرای مــدح تو از صبح بدر گفت هيجای نـهروان و شکـوه جمل کم است اي دست اقـتدار خدا، فـــارس العـرب اصلا براي شأن تو تعبير «يل» کم است هر قدر هم که دم بزنم اي اميـر عشق از شوکت و جلالت تو، ما حَصَل کم است شهره شده ميان عرب تک سواری ات آوازه هــاي صــاعـقـــۀ ذوالفـقـاری ات اي آفـتـاب عــلـم و يـقـيـن يا ابـوتـراب هـمــواره در مـدار تـو دين يا ابوتـراب صبح نگـات شمس ضحي يا ابالحــسن تــار عــبات حبــل مــتـيـن يا ابوتراب از ابتداي خلقت خود کسب فيـض کرد در محـضـر تو روح الامين يا ابوتراب مـــولاي من ولايـت تــــو از ازل شده با روح و جان شيعه عـجـين يا ابوتراب الطاف بی کران تو اي قـبــله گـاه جـود مي بـارد از يــسار و يـمـين يا ابوتراب در رستـخـيز صبح قــيــامت بـرای مـا عشق تو است حصن حصين يا ابوتراب با عطرو بوي هر نفست درمشام شهر جــاري شده ست خـلد برين يا ابوتـراب چشمان روشن تو بهشت پـيـمـبـر است اصلاً سرشت تو ز سرشت پيمبر است تـفـسـيــر کن براي همه محکــمـات را اســرار نـاب آيـۀ صـبـر و صــلات را مصداق بي بديل «أولي الامر» روشن است مــعــلــوم کرده اي يـؤتــون الـزکات را مولاي من تــمـــام صفاتت الهي است آئــيـــنــه اي تـــلألـــؤ انـــــوار ذات را شــرط حيات طيـبـه نـور ولايت است از ما مگيرحضرت عشق اين حيات را با نـعـمــت ولايـتت آقــــا خـــود خــدا بي شک گشوده بر همه باب النجات را يک لحـظه در ولايت تو شـک نمي کند هــر کــس شـنـيده زمــزمۀ کــائنات را تو آمــدي کـمـي به زميـن آسمان دهـي تا که تــجــلـيـات خـدا را نـشــان دهـي تـسبـيح انـبـياء معـظم عــلـی عـلـی ست نـقش لب پيمبر خاتــم عــلـی عـلـی ست رمز نجات حضرت مــوسي مـيان نيل فـريــاد اسـتـغـاثـۀ آدم عــلـی عـلـی ست هر گوشه را که می نگـرم ذکر خير توست آقـاي من عــبادت عالم عـلـی عـلـی ست رمــز تــقــرب هـمـه‌ي اهــل کـائـنـات آواي هر فرشته دمادم عــلـی عـلـی ست لـبيک کعـبه و حـجـر و مسجـد الحـرام زيبا ترين تـرنم زمزم عــلـی عـلـی ست وقتی عـلی تـجـلي اسماء اعـظـم است بي شک تجليات خدا هم عـلی عـلی ست تو آمــدي و عـزت تــوحـيد پـا گرفت نـور خـدا زمين و زمان را فـرا گرفت مـسـتـيم از زلالي جــام غــديـــر خـــم هسـتــيــم شيــعـيــان امــام غــديــر خـم مولا شدن فقط و فقط شأن حـيـدر است اين است لحظه لحـظه، تمام غـديــر خم بر مسـلمـيـن تــمــام شده نـعـمت خـــدا در خطه اي شريف به نـام غــديــر خم آري نــظـام نــاب ولايـت بـــنـــا شــده آري بـنــا شــده ست نظام غــديــر خــم مـعـنـا شـده ولايت عـام و ولـی خـاص در واژه واژه خـطبـۀ تــام غــديــر خـم راه عــلـي ست راه ولـي فــقــيــه مـان اين است ســرّ نــاب پـيــام غــديــر خـم اي نــائب امام زمان! جــان فـــداي تو آقـــا طنين فکـنـده در عــالم صداي تو: پوياترين طريق حـقـيقت بصيرت است گــويــاتــرين پيام ولايت بصيرت است ای تـشـنـگـان فيـض حـقـيـقي آفـتــاب! تنها صراط صبح سعادت بصيرت است جـويـنـدۀ حـکـومـت مــولاي مـتـقـيـن! شـرط حلول روح عدالت بصيرت است اينجاست سرّ معجـزۀ خـون هر شـهـيد شـيــوايـي شکوه شهادت بصيرت است در اين غروب غيبت خورشيد، ضامنِ پــيـروزي حـقـيـقـي امت بصيرت است در فـتـنه خيـزِ عصر حـوادث، طليـعـۀ صبح ظهور حضرت حجت بصيرت است دلهای ماست گــوشۀ محراب جـمکران «عجل علي ظهورک يا صاحب الزمان»
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
دلــهــا اگر که بــال بـــرای تو می‌زنند هر شب سری به سمت سرای تو می‌زنند جـبــریـل می شـونـد تــمــام کـبــوتـران وقتی که بال و پر به هوای تو می‌زنند از وصله‌های کهـنه نـعـلـین خـــاکی ات پیداست سر به سوی خدای تو می‌زنند هرشب فرشته‌ها که به معراج می‌روند دسـتـی به ریشه‌های عـبـای تو می‌زنند بـیـنـند اگر خـیــال تو را بت تــراش هـا تا روز حـشر تـیـشــه برای تو می‌زنند بر سیـنـه‌ام نـوشـتـه خــدا والـی الـولـی یا مظهـر العجایـب و یا مـرتضی عـلی وقـتش رسیده تا که زمین امتحان دهــد وقتش رسیده تا که زمان را تکـان دهد فصل ظهـور نفـس رسالت رسیده است می‌خواهـد ازخدای به گامش توان دهد باید سه روز صبـر کـند در غدیــر خـم تا که به روی مـنـبری از دل اذان دهد می‌خواست حق که آینه‌ای در برابر ... آئـیــنــه تــمـام نـمـایــش مـکــان دهــد می‌خواست حق که عین نبی را عیان کند می‌خواست حق که دست خودش را نشان دهد شــوری میان عــرصۀ محـشر بلند شد دست عـلی به دست پـیـمـبر بـلـنــد شـد وقتی غضب کند همه زیر و زِبر شوند جنــگاوران معــرکـه‌ها در به در شوند وقتی غضب کند همه در خاک می‌روند گیرم که صد سپاه بر او حمله ور شوند چشمش اگر به پهـنه میــدان نـظـر کـند گردن کـشــان دهــر همه بی سپر شوند از ضرب ذوالفـقـار، خـدا فـخر می‌کند ســرهــای بـی شـمــارِ جدا بیشتر شوند این مــرد تـکـیـه گاه نبـرد پـیـمـبر است این شیر، شیر حضرت حق است حیدر است سر می‌دهـیم و از درتان پـر نمی‌زنـیم موجـیم و سر به سـاحل دیگر نمی‌زنیم وقتی که حرف ؛حرف ولایت مداری است مــا دم ز غـیــر، تا دم آخــر نـمی‌زنـیم وقتی که امر نائبتان فرضِ جان ماست سنگ کـسـی به سـیـنـه بــاور نمی‌زنیم فصل بصیرت است به جز با لـوای او حـتـی قـدم بـه صحنـه محـشر نمی‌زنیم ما را فـقـط به پــای ولایت نــوشته‌انـد مــا سیــنـه پای بــیـرق دیگـر نمی‌زنیم بـا ذوالـفـقار و نـام عـلی پـا گرفـته‌ایـم ما درس خود ز مکتب زهـرا گرفـته‌ایم عـطری بــده که غـنـچـه نیـلـوفـرم کنی تا در حـضور خویش شبی پرپرم کنی اصلاً مرا نگاه تو در صبح روز عـهد پـروانــه آفـــریـد که خـاکـسـتـرم کـنی دُرّ نجف دلم شده شاید به دست خویش روزی مرا بـگـیـری و انگـشـترم کنی من را جلا بده که تو را جلوه گر شوم بهـتـر هـمــان که آیـنــه دیـگــرم کـنی نان جوئی به دست تو دیدم چه می شود هــم سـفـرۀ غـلام خـودت قـنـبـرم کنی همراه ظرف خالی شیر آمدم که بـــاز دستی کشی به روی سرم سرورم کنی آقــا نظر به چــشــم تــر مــادرم نـمــا بـوی مــحــرم آمـده عـــاشـق تـرم نـمـا
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
آئـیـنـه از نـگـاه تـو مبـهـوت می شـود حیرت، شـهید تیـغ دو ابروت می شود محراب چشم تو همه را سربه راه کرد شد سر به راه، هر که به چشمت نگاه کرد در سایه ات هر آنکه نشست آفتاب شد حــاتــم گـدای تو شـد عـالیـجـنـاب شـد دنـیـا به زیر سایـۀ دستـت پـنـاه بـــرد هر کس که ماند زیر همین بارگاه، بُرد دست کسی به پــای مــقامت نمی رسد سیـمـرغ هم به قـاف قیـامت نمی رسد هرجا حدیـث حسن تو تکرار می شود دل بـیـشتر اسـیـر تـــو دلــدار می شود روزی هــزار مرتـبه شکـر خـدا کـند هر کس به درد عشق گـرفتار می شود حجی به سر نیامده حجی شروع شـد پیش از غـروب، تازه زمان طلوع شد گرد عـلی به امـــر نبی جمع می شدند پروانـه وار مُـحـرم این شـمع می شدند دست نبی و دست علی تا که پا گرفت یک خطبه روی دست همه خطبه ها گرفت فـریـاد زد که می رسد آیا صــدای من یا گــوش می دهیــد به امـر خـدای من پوشـیده نیست معـنی اکـمـلـت دینـکـم حُبّ علی ست مـعـنی اکـمـلـت دیـنـکـم مردم به آن خـدا که مرا آفــریده است دنـیـا به خود شبـیه علی را ندیده است ایـن مرد بوده یـار من وبی کـسی من هـمراه و همنشین و هـمیشه وصی من آرامش من و دل آشـفـتـه ی من اسـت هر گـفـتۀ عـلی به خـدا گـفتۀ من است هردل که داشت مهرعلی را فقـیر نیست غیر از علی کسی به دو عالم امیر نیست من ضامنم کـسی کـه به او اقـتـدا کنـد زهـرا بـراش بین نــمـازش دعـا کـنـد
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر
تا كه از آن جمعیت بردارد این اكراه را دست بالا برد تا بالا بگیـرد مـاه را اِن یكادی خواند و بی تاثیر كرد آن لحظه ها آتش چـشم حسود چند تن بدخواه را ظهر داغی بود و گرما بود و خورشید حجاز از نـهـاد دشت بیرون می كـشـانید آه را دست بــالا بُــرد تـــا آن آیــه را نـازل كــنــد یا گــذارد بر ســر هر سـوره بسم‌الله را ناگهان تكلیف روشن شد جهاـن معنــا گرفت در زبــان آورد وقتی جمله‌ای كــوتاه را خنده‌ای زد تا فـضـا را لحظه ای خوشبو كند از دهـانش ریخت عطر وال من والاه را ماه را بـالاتــر از بـــالاتر از بـالا گــرفـت تـا كـسـی شب در بیابان گم نسازد راه را در میان بغض‌های خــویش پنهان كرده بـود عــرض تبــریك سیــاه عده ای گـمراه را دفتری بــرداشت اسم دوستــان را ثبت كـرد آخــر دفـتــر اضافــه كــرد اســم چـاه را
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر
تا چشم خُم افتاد به سیــمــای تو ســاقی مثل همه خَم شد جــلـــوی پای تو ساقی دل بست به آن حالت گیــرای تو ســاقی شد مثــل نــبـی غـرق تـماشای تو ساقی الیوم" چه کردی که صدایت زده احمد "اکملت لکم" گفته و راحت شده احـمد این سلسله عشق به مــوی تـو رسـیـده سیب دل عــــشاق به جـــوی تو رسیده این عقل به سر منزل روی تو رسیـده هی گشته و آخــر به سبــوی تو رسیده خاتــم به تو بـالـیــده که پایان پـیــامی هم نقطه ی آغـــازی و هم ختم کلامی من عاشق آن لحظه که انگشتریت را... مجــنونِ تو وقتی رجــز خیبریت را ... دیوانــه ی آن دم که دمِ حــیـدریت را ... وحی آمده تا گـوشه‌ای از دلبریت را ... دل برده‌‌ای از دختر یک دانه ی هستی تا خانـه ی کوثر شده میخانه ی هستـی امشب صد و ده مرتبه دیــوانه ترم من شمعی؛ صد و ده مرتبه پروانه ترم من ساقی! صد و ده مرتبه پیمانــه ترم من مست توام و از همه فــرزانـه تـرم من در دست نبی دست تو یا دست خدا بود حق داشت محمد که چنین مست خدا بود هر نادعلی گو به هــدف می‌زند امشب زهرا به دلش مُهر نجف می‌زند امشب درويش،علي گو شده، دف مي‌زند امشب در شـادي شاهيِّ تو کف مي‌زند امشب بر گِردِ غدیــر آمده تا کـعـبــه بگردد دور تو حــرا آمــده با کـعـبــه بــگـردد
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر
سنگ است دلم عشق علی سنگ نوشته می‌سوزم از این عشق چو اسفند برشته با جـوهــر اشـك و قــلم بــال فـرشـتــه بر لــوح دل خسته ام این جـمـله نوشته جز مهر علی در دل من خـانــه نـدارد "كس جای در این خانهٔ ویـرانه ندارد" فهمیدم از این راز كه در كعبه شكاف است هر جــا كه بــود نـــام ید الله مطاف است این گفته نه بیهوده و این دم نه گزاف است در روز جزا شیعه‌ات از نار معاف است چون غیر علی در دو جهان هــیچ ندیدند "مـردان خـــدا پــردۀ پــنـدار دریــدنــد" تــا نـام تو پـیـچـیـد در آن شـبه جـزیره شد پــاك از این خــاك گــنــاهــان كـبیره زد چنگ به دامان تو هر ایل و عشیره شد ثــابت و سیــار در اوصاف تو خــیره جز ساقی كــوثــر ز كسی جــام نـگیریم "ما زنده بــه آنـیــم كه آرام نــگیــریــم" زان باده كه در روز غدیریه به خم بود پیدای تو شد هــر كه در آن حادثه گــم بود فـریــاد مـلائك بــابــی انــت و ام بـــود زان راز كه در آیــۀ اكـمـلـت لــكــم بـــود بیتی ست امامت در این خانـه تویی تو "امــروز امـیـر در میــخانــه تویی تو" آن بـازوی خـیـبر شكنش رفت چو بالا با دســت شـــریــف پــــدر ام ابــــیـــهـــا دادنــد دو دریــا چو به هم دست تــولا شــد ولــولــه و غـلـغـلــه در عـرش معـلا گـفـتنـد مــلائك همـگی عــیـد مـبــارك این عــیـــد به هــر پیرو توحید مبارك ای عقل در اوصاف تو حیران و مـردد وصف تــو نـگـنـجـیــده به هـفـتـاد مـجلد عالـم هـمــه گم گـشـتــه آن موی مجـعد مـحـبـوب ابــوالـقـــاســم محـمــود محمد نامش همه جــا هست بگویید كـجــا نیست "كس نیست كه آشفتۀ آن زلف دوتا نیست" هر كس كه ز حبّ تو به لب ناد علی داشت در جــام دل خویش صفایــی ازلــی داشت آسودگی از شرك خفی، شرك جـلی داشت گمراه نگردید هر آن كــس كه ولی داشت از نام عــلـی كــاخ ستــم در خـطــر افتـاد "با آل عــلی هــر كه در افـتــاد ور افتـاد" "تا صورت پیوند جـهـان بود عــلـی بود" یعنی هـــدف از عالم موجود عــلـــی بود تـسـكـــیــن دل آدم و داود عـــلـی بــــود از آیــۀ انـفــاق چو مقـصــود عــلـی بــود ای محــو جـمال تو شـده صاحب خـانــه "مقـصـود تـویی كـعـبـه و بتخانه بهـانه"
: امتیاز
|